sægr

(i. e. sœgr), m. [cp. A. S. gar-secg = the ocean], sleet, wet, rain;þat var allt á einni stundu er sœgr enn mesti var, ok þat at þurrt var ok heið ok sólskin, Bs. i. 339: sægjum, adv. pouring; þó sjór um þik sægjum drífi, Fas. ii. (in a verse).

2. a tumult, confusion, swarm; vera mun mikill sœgr í bænum, ok allt lið ölótt, Fms. viii. 392.

3. in mod. usage sægr means a swarm, mesti sægr.

II. the name of the man in the moon’s pail; sægr heitir sár, en simul stöng, Edda.